Хуфтан

Хуфтан ё ишо (ар. صلاة العشاء‎ — намози шаб) — панҷумин намоз аз намозҳои панҷгона дар ислом ва дорои чаҳор ракъат фарз, ду ракъат суннат ва як, се ё панҷ ракъат намози витр аст.

Вақти намози хуфтан

Вақти намози хуфтан ва витр аз ғоиб шудани шафақ то ҳангоми (дамидани) субҳи содиқ аст, вале намози витр бояд баъд аз намози хуфтан адо шавад ва пеш аз он хонда намешавад.

Намози хуфтан дар аҳодиси Паёмбар (с)

Аз Оиша (р) ривоят шудааст, ки: «Шабе паёмбар (с) намози хуфтанро чандон ба таъхир андохт, ки шаб (қариб) ба тамом ба поён расида буд ва аҳли масҷид ба хоб рафта буданд. Он гоҳ хориҷ шуд ва намози хуфтанро гузорид ва фармуд: Ин вақти намози хуфтан аст, агар бар умматам машаққат намешуд»..

Адабиёт

• Абдушарифи Боқизода, Фиқҳи исломӣ бар асоси мазҳаби ҳанафӣ, Душанбе — 2017